Najlepszy termin sadzenia róż okrywowych to wiosna (kwiecień-maj) lub jesień (październik). Sadzonki umieszczamy w dołkach 30-40 cm głębokości, z rozstawem 40-60 cm. Podłoże powinno być żyzne, przepuszczalne, o pH 6,0-6,5. Miejsce nasadzeń – słoneczne lub półcieniste. Przed zimą rośliny wymagają okrycia korą lub agrowłókniną.
Róże okrywowe to wyjątkowa grupa roślin, które potrafią całkowicie odmienić charakter każdego ogrodu. Sadzenie tych kwiatów wymaga dobrego przygotowania i znajomości kilku porad. Najważniejszym elementem jest dobór dobrego terminu sadzenia – wczesna wiosna lub jesień to optymalne pory roku. Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna i dobrze napowietrzona, a jej pH powinno oscylować w granicach 6,0-6,5. Przed sadzeniem warto wykonać test odczynu gleby (dostępny w każdym sklepie ogrodniczym). Róże okrywowe najlepiej rozwijają się w miejscach nasłonecznionych, choć niektóre odmiany tolerują półcień. Krzewy należy sadzić w rozstawie 40-60 cm, zależnie docelowych rozmiarów odmiany.
Przygotowanie podłoża do sadzenia róż okrywowych wymaga następujących kroków:
- Przekopanie gleby na głębokość 30-40 cm
- Usunięcie chwastów i ich korzeni
- Wzbogacenie ziemi kompostem lub obornikiem
Przed posadzeniem róż należy odpowiednio przygotować system korzeniowy – przyciąć uszkodzone korzenie i namoczyć je w wodzie przez około 12 godzin. Można także zastosować biopreparaty przeciwgrzybiczne, które zabezpieczą rośliny przed chorobami. Doły do sadzenia powinny być na tyle duże, aby swobodnie pomieścić system korzeniowy (najczęściej 30×30 cm). Po umieszczeniu rośliny w dole, zasypujemy go ziemią, uważając, aby miejsce szczepienia znalazło się 2-3 cm poniżej poziomu gruntu.
Pielęgnacja i rozmnażanie róż okrywowych
Młode rośliny wymagają częstego podlewania, szczególnie w pierwszym roku po posadzeniu. Systematyczne nawadnianie jest podstawowe dla prawidłowego ukorzeniania się róż. W kolejnych latach częstotliwość podlewania można zmniejszyć, zazazazazapamiętając jednak o zapewnieniu odpowiedniej wilgotności w okresach suszy. Róże okrywowe są dosyć odporne na choroby i szkodniki, ale warto regularnie kontrolować stan roślin – szczególnie pod kątem występowania mączniaka prawdziwego czy czarnej plamistości.
Specjalistyczne zabiegi pielęgnacyjne
Ważnym elementem uprawy róż okrywowych jest ich cięcie. Wiosenne cięcie wykonujemy, gdy minie ryzyko silnych przymrozków (zazwyczaj w marcu lub kwietniu). Usuwamy wtedy wszystkie przemarzniętę pędy oraz skracamy zdrowe o około 1/3 długości. „Letnie cięcie róż okrywowych polega głównie na usuwaniu przekwitłych kwiatostanów, co stymuluje rośliny do powtórnego kwitnienia”. Dobrą praktyką jest także stosowanie specjalistycznych nawozów długodziałających, które dają nam roślinom optymalne warunki wzrostu przez cały sezon.
Róże okrywowe – sposób na magiczny dywan w ogrodzie
Sadzenie róż okrywowych najlepiej przeprowadzić wczesną wiosną lub jesienią, gdy temperatura nie jest zbyt wysoka. Dobrze przygotowane stanowisko to podstawa sukcesu uprawy. Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna i lekko kwaśna, o pH między 6,0 a 6,8. Przed posadzeniem należy wykopać dół o głębokości około 30-40 cm i szerokości 40 cm. Można pamiętać, że róże okrywowe sadzimy w odległości 40-60 cm od siebie, zależnie odmiany.
Korzenie róż należy moczyć w wodzie przez około 12 godzin przed sadzeniem, co zwiększy ich szanse na przyjęcie się w nowym miejscu. Miejsce sadzenia powinno być nasłonecznione, choć niektóre odmiany tolerują także półcień. Po posadzeniu róże obficie podlewamy i ściółkujemy korą lub kompostem.
W pierwszym roku po posadzeniu róże okrywowe wymagają systematycznego podlewania i nawożenia, by mogły się dobrze ukorzenić. Wiosną stosujemy nawóz bogaty w azot, a latem w potas i fosfor. Jesienią warto wykonać kopczyki wokół roślin, które ochronią je przed przemarzaniem. Regularnie usuwamy przekwitnięte kwiaty, co stymuluje rośliny do dalszego kwitnienia i zapobiega rozwojowi chorób.
Róże okrywowe – tajemniczy strażnicy zacienionych zakątków ogrodu
Róże okrywowe to bardzo wszechstronna grupa roślin, które świetnie sprawdzają się w miejscach zacienionych. Najbardziej ciekawa odmiana to Rosa 'The Fairy’, której różowe kwiaty tworzą gęste kobierce. Świetnie radzi sobie także Rosa 'Snow Carpet’ o białych kwiatach i ciemnozielonych liściach, która może rosnąć nawet w miejscach z 4-godzinnym dostępem do słońca.
- Rosa 'Kent’ – odporna na choroby
- Rosa 'Swany’ – biała, pachnąca
- Rosa 'Little Mischief’ – różowo-czerwona
- Rosa 'Magic Meidiland’ – zmienia kolor
- Rosa 'Alba Meidiland’ – szybko rosnąca
- Rosa 'Knock Out’ – kwitnie do mrozów
Do najważniejszych cech róż okrywowych należy ich zdolność do samooczyszczania się z przekwitłych kwiatów oraz odporność na choroby grzybowe. Te wyjątkowe rośliny tworzą zwarte kępy o wysokości od 40 do 80 cm.
Alternatywne zastosowanie róż okrywowych w kompozycjach wertykalnych
Mało kto wie, że róże okrywowe można wykorzystać do tworzenia pionowych ogrodów w miejscach zacienionych. Odpowiednio prowadzone mogą wspinać się po konstrukcjach, tworząc naturalne ekrany i przesłony. Ich elastyczne pędy bardzo dobrze nadają się do formowania, a przy odpowiednim mocowaniu mogą pokryć nawet północne ściany budynków.
Twoje krzewy okrywowe – przewodnik dla niecierpliwych ogrodników
Rozstaw sadzenia krzewów okrywowych zależy przede wszystkim od tempa wzrostu i docelowej wielkości roślin. Dla wolno rosnących gatunków poleca się rozstaw 3-4 roślin na metr kwadratowy, podczas gdy szybko rosnące można sadzić nawet co 50-60 cm. Głębokość sadzenia powinna odpowiadać wielkości bryły korzeniowej, zazwyczaj jest to od 20 do 40 cm. Przed sadzeniem warto przygotować odpowiednio glebę, usuwając chwasty i spulchniając ziemię.
Dla zapewnienia optymalnego wzrostu, dołki do sadzenia powinny być dwa razy szersze niż bryła korzeniowa. Miejcie na uwadze, że zbyt głębokie sadzenie może prowadzić do gnicia szyjki korzeniowej. Po posadzeniu, krzewy należy obficie podlać, aby ułatwić im zakorzenienie się w nowym miejscu.
Ważne jest także uwzględnienie warunków siedliskowych i wymagań konkretnych gatunków. Niektóre krzewy okrywowe preferują stanowiska słoneczneinne zacienione, co także może wpływać na rozstaw sadzenia. W kwestii sadzenia na skarpach, rozstaw między roślinami powinien być mniejszy, aby szybciej zapewnić stabilizację podłoża.